Gek is dat, wetenschap. Wat het is, daar is niet iedereen het over eens. Is psychologie een wetenschap? Volgens sommigen niet. En dus voelt het introductieboek zich genoodzaakt om een vol hoofdstuk te besteden aan waarom het echt wel een studie is. Prima: discussie. Iedere wetenschap heeft zo zijn eigen ideeën van onderzoek doen. Fundamenteel of toegepast? Experimenteel, of toch liever theoretisch? Iedere stroming binnen iedere wetenschap lijkt daar zo zijn eigen ideeën over te hebben. Ook niet verkeerd.
Doe je als student één studie, dan heb je daar geen last van. Je krijgt een onderzoeksvak en voert uit wat je gezegd wordt. Zo doe je een onderzoek. Deze gereedschappen mag je gebruiken. Zo schrijf je een introductie. Dit staat er in je methodensectie. Het is makkelijk om dat aan te nemen en daar verder nooit meer een vraag bij te stellen. Je weet niet beter en dat is helemaal niet erg.
Maar wat nou als je onderzoeksverslagen moet schrijven voor drie verschillende studies? Dan blijken de meningen over hoe je onderzoek moet doen - en hoe je dat op moet schrijven - héél verschillend.
Bij psychologie en onderwijskunde begin je niet met je probleem. Je geeft een theoretisch kader en daar moeten je hypothesen dan naadloos uit voortvloeien. Dat is bij economie uit den boze! Als je niet binnen 2 regels vertelt waar je onderzoek naar gaat doen, is het al fout. Je moet je onderzoeksvraag zo expliciet mogelijk maken.
Bij psychologie hoeft dat niet: als je hypothesen maar logisch zijn. Bij onderwijskunde daarentegen, heb ik zojuist op mijn donder gekregen dat er geen expliciete onderzoeksvraag is genoemd (maar ik heb toch een hypothese?). Ook 'ontbreekt' mijn designsectie. Iets wat bij economie niet bestaat. En wat bij psychologie alleen wordt toegevoegd als het écht meerwaarde heeft. Dat heeft het in dit geval niet, maar toch: foei Ellen! Leer nou toch eens verslagen schrijven.
Ik raak de weg volledig kwijt. Want waarom is methode A goed en methode B fout? En waarom is dat bij de andere studie precies andersom? Niemand kan het me uitleggen, maar toch: FOUT. "Zo werkt het nu eenmaal" is het meestgegeven antwoord.
Het resultaat is dat ik geen idee heb wanneer ik wat moet doen, laat staan waaróm. Dat maakt het lastig schrijven.
Een ander antwoord is niet altijd slechter en een creatief antwoord is niet altijd fout. Mijn docenten hebben nog veel te leren.
